[n คำนาม]

(Kanji)

六本木

---

(Yomikata)

ろっぽんぎ

---

(Romaji)

roppongi

---

(Thai)

รปปงงิ เป็นย่านหนึ่งในเขตมินะโตะ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น

---

1.ตะโกนเรียก แหกปากเรียก 2.ต่อท้ายคำนาม หมายถึง ถูกตราหน้าว่า......,ถูกตีตราว่า.......ถูกขนานนาม 1.เสียง หรือ สภาพแทง หรือ ทิ่มติดๆกัน 2.สภาพเจ็บเพราะคำพูดที่ทิ่มแทงใจ 3.สภาพเขย่าเพื่อปล่อยสิ่งที่ถูกมัดรวมกันอยู่ เช่น เส้นผม 4.ถ้าใช้เป็น Adj Na หมายถึง เละเทะ,ไร้ระเบียบ (ของสิ่งที่ของที่ถูกมัดรวมกันไว้เป็นระเบียบ เป็นต้น) จอนผม เลี่ยมกรอบทอง เข้ากรอบทอง (พระเครื่อง) ลอนผม 任意同行 1.ลื่นไหล,แล่นไหล 2.ลื่น,ไถล 3.มือลื่น,จับพลาด 4.หลุดจากตำแหน่ง 5.พลาดพลั้ง (จนสถานการณ์เลวร้ายลง เช่น มือลั่น,พลั้งปาก) 6.สอบตก,สอบไม่ผ่าน 7.(เล่นมุข) แป้ก,ฝืด,ไม่ขำ 8.ขยับที่,ย้ายที่ 9.สละตำแหน่ง รถไถนา 1.ปาก (อวัยวะ) 2.ปากทาง หรือ ต้นทางเข้าออก (เช่น ปากขวด ปากแผล ทางเข้าชานชลา) 3.ปากท้อง (จำนวนคน) 4.ปริมาณอาหาร 5.คำพูด,การนินทา,ความเห็น 6.ต้นทางรับเรื่อง 7.ปลาย หรือ ขอบ 8.หน่วยนับของดาบ 9.หน่วยนับของคำที่กิน 10.หน่วยนับของจำนวนที่หารแบ่งจากจำนวนเต็มออกมา (มักใช้กับพวกค่าใช้จ่าย หรือ เงินบริจาค เป็นต้น) 色仕掛け